نگاهی به تاریخچه بازی های المپیك بیست و یکمین دوره بازی های المپیک، 1976 مونترال (کانادا)

1976 ـ مونرآل:

یزدفردا -علی آبادی:با همة پیش‌بینیها و تأکیدها که کمیته بین‌المللی المپیک می‌کرد که «سیاست» در بازیها دخالتی ندارد.
به جهانیان ثابت شد که چنین نیست، اینها شعار است و هرجا که زندگی هست «سیاست» هم وجود دارد.
مسائل زیادی وجود داشت همانند ادعای «چین» در مورد «تایوان».

زمان برگزاری:17 ژوئیه- 1 آگوست 1976
تعداد کشورهای شرکت ‌کننده:92 کشور
تعداد ورزشکاران:6028 نفر (4781 مرد، 1247 زن)
تعداد رشته‌های ورزشی:21 رشته

تعداد رویدادها:198 رویداد

رشته‌های ورزشی:تیر و کمان، دو و میدانی، بسکتبال، هندبال، کانووکایاک، دوچرخه سواری، سوار کاری، شمشیر بازی، فوتبال، والیبال، ژیمناستیک، هاکی، پنجگانه مدرن، پاروزنی، قایقرانی بادبانی، شنا، وزنه برداری، کشتی، جودو، مشت‌زنی و‌ تیراندازی.

بیست و یکمین دوره بازیهای المپیک، پیش از شروع با مشکلات فراوانی رو به رو شد. در حالیکه کمتر از یک سال به شروع بازیها نمانده بود، هنوز برخی از اماکن و تأسیسات ورزشی آماده بهره برداری نبودند. این امر، کمیته برگزاری و کمیته بین المللی المپیک را بسیار نگران کرده بود. اما با وجود سرمای شدید، سرانجام با تلاش کشور میزبان، تأسیسات ورزشی در وقت مقرر آماده شد. با توجه به مسئله گروگان گیری ورزشکاران اسرائیلی و درگیری خونین پس از آن در المپیک 1972 مونیخ، میزبانان برای تأمین امنیت ورزشکاران و همراهان آنها، بیش از 100 میلیون دلار هزینه کردند تا نزدیک به 16000 نفر نیروهای ویژه را برای این امر تربیت کنند و از امکانات و وسایل پیشرفته تری در این راه استفاده نمایند. این بار نیز بازیهای المپیک شاهد بروز مسائل سیاسی مختلفی بود. کشور چین که از خریداران عمده گندم کانادا بود، اعلام نمود: اگر کشور تایوان در این بازیها شرکت کند، آنان بازیها را تحریم خواهد کرد. لذا کشور کانادا به ورزشکاران تایوان اجازه شرکت در بازیها را تحت عنوان کشوری مستقل نداد. همچنین 22 کشور آفریقایی از کمیته تشکیلاتی بازیها خواستند تا از شرکت ورزشکاران کشور نیوزیلند جلوگیری کند، چرا که با تیم راگبی آفریقای جنوبی که حکومتش مظهر نژاد پرستی بود، بازی کرده بود. کشور میزبان که با اعتراض جدی کشورهای آفریقایی رو به رو شده بود، این مسئله را چندان جدی تلقی نکرد و به گمان آنکه چون ورزشکاران این کشورها در دهکده المپیک مستقر شده اند، به کشورهای خود باز نخواهند گشت، این اعتراض را نپذیرفت. در پی این تصمیم کمیته تشکیلاتی، 22 کشور آفریقایی بازیها را تحریم کردند و به کشور خود باز گشتند. در حالیکه بودجه پیش بینی شده از طرف میزبانان 300 میلیون دلار تخمین زده شده بود، هزینه بازیها به 400/1 میلیون دلار افزایش یافت.
در دو و میدانی، 9 رکورد جهانی و 12 رکورد المپیک شکسته شد. ترک کردن بازیها توسط قهرمانان سیاهپوست تانزانیا، اوگاندا، اتیوپی و کنیا کاملاً محسوس بود و نشان داد مسائل سیاسی چه لطمه ای بر المپیک بیست و یکم وارد کرده است. خوان تورنا از کوبا موفق شد در 400 متر و 800 متر دو مدال طلا بگیرد و حد نصاب جهانی جدیدی برای ماده 800 متر برپا سازد. لاسه ویرن در دوهای پنج هزارمتر و ده هزارمتر دو مدال طلا بر گردن آویخت. 110 متر با مانع که برای اولین بار در برنامه بازیها، جایگزین 100 متر با مانع شده بود، شاهد قهرمانی یک دونده فرانسوی به نام گی درو بود که رکورد 03/13 ثانیه را ثبت نمود. بروس جتر از ایالات متحده در دهگانه به امتیاز 8618 رسید تا رکوردی جدید برای این ماده برپا دارد. در پرتاب نیزه، نمت از مجارستان با 58/94 متر بر کرسی قهرمانی قرار گرفت و رکورد جهانی جدیدی هم به نام خود ثبت کرد. در 100 متر زنان، ریشتر از آلمان غربی با ثبت رکورد 01/11 ثانیه به مدال طلا دست یافت. زنان آلمان شرقی در پنجگانه، هر سه عنوان قهرمانی را تصاحب کردند.
در ژیمناستیک، نادیا کومانچی ژیمناست 14 ساله رومانیایی توانست هفت بار به امتیاز 10 برسد و سه مدال طلا، 1 نقره و 1 برنز هم کسب نماید. در قسمت مردان، نیکلای آندریانف موفق به کسب 7 مدال (4 طلا، 2 نقره و 1 برنز) شد.
در کشتی آزاد، تیم شوروی 5 قهرمان بر سکوی اول المپیک داشت. سسلان آندیف که در سنگین وزن جانشین مروید افسانه ای شده بود، با اقتدار قهرمان المپیک شد. در کشتی فرنگی هم مانند کشتی آزاد، این شوروی ها بودند که مدالها را درو کردند. قهرمانان شوروی، توانستند بر روی سکوهای هر 10 وزن قرار گیرند (7 مدال طلا، 2 نقره و 1 برنز).
در والیبال مردان، تیم لهستان توانست در یک بازی نفس گیر تیم شوروی را 3 بر 2 شکست دهد. تیم کوبا هم با غلبه بر ژاپن به مقام سوم المپیک دست یافت. در قسمت زنان، ژاپنی ها بر سکوی اول ایستادند و شوروی و کره جنوبی در مکانهای دوم و سوم قرار گرفتند.
در شمشیربازی، مدال های طلا به اروپایی ها رسید. در قسمت مردان، ایتالیایی ها در فلوره، آلمان غربی در فلوره و در سابر شمشیرباز شوروی به مدال طلا دست یافت. در فلوره زنان، شمشیرباز مجارستانی بالاتر از رقیبان خود از ایتالیا و شوروی، قهرمان شد.
در وزنه برداری، همه مدال های طلا را شوروی، بلغارستان و لهستان درو کردند. وزنه برداران شوروی بر سکوی قهرمانی 7 وزن ایستادند. در این دوره از بازیها حرکت پرس حذف شد. در پیکارهای سبک وزن، «کاژمارک» با 5/307 کیلوگرم به مقام نخست رسید ولی در آزمایش مربوط به استفاده از داروهای غیرمجاز، مردود شد و مدال او پس گرفته شد.
در شنا، کاملیا اندر شناگر آلمان شرقی توانست 5 مدال (4 طلا و 1 نقره) به دست آورد. اندر با این موفقیت جمع مدال های خود را در دو المپیک به 8 مدال (4 طلا و 4 نقره) رساند. در شنای مردان، جان نابر شناگر آمریکایی توانست به 4 مدال طلا و 1 نقره دست یابد. جیمز مونتگمری از ایالات متحده، نخستین شناگری بود که 100 متر آزاد را در کمتر از 50 ثانیه شنا کرد و با ثبت رکورد جهانی 99/49 ثانیه قهرمان المپیک شد.
در بوکس، کوبایی توانستند در 11 وزن به 8 مدال دست یابد که 3 مدال آن، طلا بود. البته آمریکایی ها هم توانستند 4 مدال طلا به دست آورند.
مشعل بازیهای المپیک، در روز اول اوت 1976 خاموش شد و کاروان ورزشی شوروی با 49 طلا، 41 نقره و 35 برنز بر صدر جدول مدال آوران قرار گرفت.

منابع :وب-ورزش پارس

یزدفردا

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا